dinsdag 25 november 2014

Chung King Express (1994) van Wong Kar-Wai



Donno heeft tijdje in Berlijn gewoond. In deze stad wonen was een onvergetelijke ervaring, maar er waren ook regelmatig momenten dat ik mezelf eenzaam en verdwaald voelde tussen de grote mensenmassa. In een metropool wonen kan naar mijn mening dan ook, ondanks de vele mensen, júist eenzaam zijn. Bovendien is een stad als Parijs duur, en ben je (wanneer je niet veel geld te besteden hebt, zoals ik) aangewezen op ruimtes zoals een met veel te felle TL buizen verlichte kebabzaak. Ik ging door het kijken van Chungking Express mijn avondwandelingen door Parijs spontaan missen. Dit is namelijk precies waar Chungking Express mij aan deed denken. Ondanks dat de film is opgenomen in een grote en drukke stad, merk je toch een zekere eenzaamheid van de personages. Dit gevoel wordt gecreerd door het feit dat Chungking Express zich grotendeels afspeelt in ‘publieke ruimtes’; in een met TL-buizen verlichte snackbar, op het terras van een restaurantje, in een nachtwinkel. Of bij de personages thuis. Het verhaal speelt zich dus weliswaar af in een grote stad, en het gevoel van een grote stad wordt op verschilende manieren benadrukt, maar dat wat we te zien krijgen van de stad – en dus de ruimtes waar de levens van de personages zich afspelen – is zeer beperkt.Naar mijn mening moet Chungking Express het niet zozeer hebben van het plot; dat naar mijn mening soms zelfs moeilijk te volgen was, juist omdat het zo eenvoudig was. Chungking Express moet het hebben van de sfeer die Wong Kar-Wai heeft vast weten te leggen, waarin hij naar mijn mening zeer geslaagd is. Dit heeft hij onderandere weten te bereiken door het gebruik van een handheld en beweeglijke camera. De kijker waant zichzelf hierdoor in de stad waar het verhaal zich afspeelt. Het lijkt alsof in verschillende scenes alsof je als kijker de personages van een afstandje aan het bespioneren bent. Een voorbeeld hiervan is dat de camera soms buiten de ruimte waarin de personages zich bevinden is gestationeerd, en door het raam naar binnen kijkt. Het gevoel van een grote stad wordt ook versterkt door de setnoise op de achtergrond. Constant hoor je het geluid van voorbij rijdende auto’s en het geroezemoes van mensen op straat. Chungking Express belichaamd voor mij de romantiek van de drukte en de levendigheid van een grote stad; en tegelijkertijd de eenzaamheid van het leven in een dergelijke metropool. Een zeer aangename film.

Donno's rating: **** (4/5)