woensdag 16 juli 2014

Allstars (1997) van Jean van der Velde

Een film over een voetbalteam, maar voetbal staat in deze film eigenlijk helemaal niet centraal. Het gaat over vriendschap. Het team bestaat uit erg uiteenlopende persoonlijkheden. Zo is er de zakenman (Bram), de onzekere jongen (Hero), de tamelijk opgefokte elektronika monteur (Johnny), een ‘casanova’ wiens vrouw in verwachting is (Mark), het buitenbeentje (Peter), de mislukte acteur (Paul) en een getrouwde bloemist (Willem). De jongens van het team willen het niet toegeven, maar één voor één houden ze van het team en van elkaar. Sommige spelers hebben, zo leren we in de film, door hun drukke levens weinig tijd voor voetbal. Maar tegelijkertijd is de zondag voor alle jongens toch het hoogtepunt van de week. Ik speel zelf ook in een dergelijk vriendenteam, en sommige dingen waren voor mij heel herkenbaar. De tragiek van het amateurvoetbal - op zondag ochtend op een drassig polderveld weggespeeld worden – zit goed in de film verwerkt. De sleutelscene van de film is moeilijk te vertellen. Buiten de ontmoetingen van het team volgen we in de film namelijk de persoonlijke levens van de spelers. Daarom zitten er verschillende verhalen door elkaar verweven. Iedereen in het team heeft wel te maken met tegenslagen of prive problemen. Bram is homo maar durft het niet aan het team toe te geven, Mark zijn vrouw is zwanger terwijl hij dat helemaal niet wil, Hero is verliefd op de nieuwe vrouw van zijn vader, Johnny z’n vader ligt op sterven en Willem zijn huwelijk staat op springen. Het team gaat zijn 500e wedstrijd spelen, maar door omstandigheden wordt deze drie keer geannuleerd. Het belangrijkste moment in de film is dan ook het moment dat de wedstrijd uiteindelijk toch door gaat. Dit wordt deels veroorzaakt door dat de vader van Johnny overlijdt (hij was tevens oud coach van het team) wat de jongens na opheffing van het team weer dichter bij elkaar brengt. Deels komt het ook doordat Mark en Bram hun vriendschap bijleggen, en dat Mark aan Bram belooft om de wedstrijd te organiseren. Wanneer het team de 500e wedstrijd dan toch uiteindelijk spelen beseffen ze, ondanks de drukte en tegenstlagen in hun levens, dat de zondag samen voor hen heel veel waard is. Carice van Houten (lees hier meer over dit mokkel) gaf een tijdje terug aan in een interview erg verliefd te zijn geweest op Peter Paul Muller, die Mark speelt in deze film. Mark had toe moeten slaan, want tegenwoordig is ze hoteldebotel met Kees van Nieuwkerk. De zoon van. Enfin. Waarom vertelt uw favoriete filmcriticus dit eigenlijk? Dat weet hij zelf ook niet. Over naar de beoordeling:

Aantal sterren op de Donno-van-Eijcken-Moviemeter: *** (3/5)