Het is inmiddels alweer een week geleden dat uw favoriete filmcriticus deze film
bekeken heeft. Wat mij nu, een week later, het meest is bijgebleven is de manier
waarop Dick Maas een onheilspellend karakter aan bepaalde scenes heeft proberen
te geven. Met name hoe hij ogenschijnlijk saaie locaties – bijvoorbeeld een
lift of een kantoorgebouw - toch spannend heeft gemaakt. Het woonhuis van mhr.
Adelaar oogt volkomen normaal, eveneens als de liftfabriek. Echter, wanneer een
scene zich gaat afspelen in het kantoorgebouw verandert dit spoedig. We zien
voordat een scene zich gaat afspelen in het kantoor, allereerst een long shot
van het gebouw zelf. Het beeld van de flat - waarboven eveneens donkere wolken
zich opvallend vaak samenpakken - wordt begeleid door een onheilspellend horror
deuntje. Vervolgens, hoe dichter de acteurs bij de lift in de buurt komen, hoe
enger en luider dit muziekje zal klinken. De lift wordt daardoor het middelpunt
van het kwaad in deze film, een soort kookpunt van horror waar je niet te dicht
bij in buurt moet komen. Bovendien is er in de buurt van de lift vaak gebruik
gemaakt van donker blauwe en rode belichting, wat deze scenes een duister karakter
geeft. Dick Maas heeft eigenlijk van alles geprobeert om de film eng te maken;
dat hij zelfs keiharde regen en onweerbuien (incl. dondergeluiden) heeft
gebruikt zegt wat dat betreft genoeg. Het idee van een lift als eigenhandig
moordwapen vind ik leuk verzonnen. Waar normaal een personage moordzuchtige
gevoelens heeft, is dat in deze film een object. Doordat het van verdieping
naar verdieping beweegt, en het zelf na lijkt te denken, is de lift
onvoorspelbaar. De lift lijkt met de personages te spelen, en zijn slachtoffers
zo spectaculair mogelijk te doden. Het jaar 1983 behoort tot een periode waarin
de technologie duidelijk in opmars was. Het idee dat technologie zelf na zou
gaan denken, en op den duur zelfs slimmer zou worden dan de mens, heersde (zo
geloof ik) erg op dat moment. Dit futuristische toekomstperspectief zit ook
duidelijk in deze film. Een quote uit de film: “Het zal niet lang meer duren of
chips zullen bepaalde hersenfuncties overnemen. Ze zullen zelf functioneren,
waardoor de computer totaal niet meer in de hand is te houden.” De film lijkt
dus in te spelen op de tijdgeest van dat moment. De sleutelscene in het
narratief is denk ik de scene waarin duidelijk wordt dat het elektronische
gedeelte van de lift – de hersens van de lift – geleverd is door een bedrijfje
genaamd “The Rising Sun”. Hierdoor komt dhr. Adelaar op het juiste spoort
waarom de lift zo moordzuchtig is, en wie hier achter zit.
Aantal sterren op de Donno-van-Eijcken-Moviemeter:
** (2/5)
